من یک زنم

روزها می گذرند و برای ما خاطراتی دلنشین و یا دلخراش بجا میگزارند..‌

تمام تلاشهایمان با گذر زمان تبدیل می‌شوند به جمله ای بنام یادش بخیر…‌

همینقدر ساده .اما چطور گذشت ،با چه قدرتی گذراندیم هیچ کس نمی‌داند ،حتی دیگر خودمان در لابه لای ذهنمان گمانشان میکنیم البته به ظاهر ! 

نه !!!گم نمی‌شوند فقط مخفی می‌شوند چون ما می‌خواهیم که نباشند …

غافل از آنکه هستند و همیشه ما را همراهی می‌کنند گاهی به شکل مرهم برای درهای بی امانی دیگر  و گاهی به شکل زخمی عمیق که درمان هیچ دردی حتی خودش نیست…